Bayburt Dağtarla köyü düğünleri, gelenek ve görenekleri, düğün videoları, Dağtarla köyü son dakika gelişmeleri, Dağtarla köyüne özgü yemekler, Bayburt Dağtarla köyünün tarihi, Dağtarla köyü nerede, hangi il ve ilçeye bağlı, Dağtarla köyüne ait haberler, son dakika gelişmeleri, tüm resim ve videoları bu haberimizde.

Dağtarla , Bayburt ilinin Merkezine bağlı bir köydür. Yolunuz Marmara bölgesine düşer ve bu köyün yakınlarından geçiyorsanız Dağtarla  Köyü Resimleri ve Dağtarla  Köyü videoları sizin de ilginizi çekebilir.

Bayburt Haber ile ilgili web sitesi ve uygulamalar hangileridir. Marmara yöresine özgü haber kanalı var mı? Bayburt Hava Durumu? Bayburt Köyleri ni merak ediyorsanız doğru adrestesiniz demektir.

İnternetten araştırma yapıyor memleketinizdeki ünlü sanatçı ve futbolcular kimler diye merak ediyorsanız ve Bayburt li iseniz  Bayburt Doğumlu Ünlüler  e göz atmak yararınıza olacaktır. Bayburt lu Ünlüler arasında Bayburt Dağtarla Köyünde doğan biri var mı? Bayburt Doğumlu Ünlüler Kimler?

Dağtarla, Bayburt ilinin merkez ilçesine bağlı bir köydür.

İlk meskenlerin suya yakın ve güneş gören yerlere yapılmış olabileceğini tahmin etmek zor olmasa gerek. Buna göre ilk evlerin Camii‘nin sağına düşen derenin iki yakasına ve yukarıya doğru Zabit Polat'ın evi önündeki çeşmeye kadar olan alana Öztürkler, Polatlar ve Fazlıgiller; Tevfik Dayı'nın (Doğan) evinin hemen aşağısına Kişnegiller, onların sağına düşen alana Balagiller ve onların da sağına düşen kısma -ki bugün bu alan Kayagilin sokak olarak bilinir- Bayramgiller evlerini yapmışlar.Köyün en büyük ailesi Tütünekenler'dir.

Bu yerli akrabaların zamanla genişlemesi köydeki yapılaşmanın artmasını da beraberinde getirmiş ve ilk mahalleler yukarıda saymaya calıştığımız ilk evlerin çevresinde oluşturulmuştur. Bu yapılaşma sonucu homojen akraba mahalleleri ortaya çıktı. Köydeki mahallelerin isimleri bu konudaki görüşümüzü destekler niteliktedir. Mesela "Mollagilin Boğoz", "Kayagilin Ara", "Kişnegilin Harmanlar" ve daha birçok isimlendirme akrabanın adına göre verilmiştir. köyün yaşadığı bu olgunlaşma sürecinde ortaya çıkan yerleşim iskeleti ana hatlarını koruyarak günümüze kadar ulaşmıştır.

Yerliler bugün köyün merkezini teşkil eden alana; göçmenler ise kenar bölgelere yerleşmişlerdir. Yine ilk meskenlerin basit yapılı ocak başı, bir ya da iki oda, kiler ve ahırdan oluştuğunu biliyoruz. Evlerin duvar duvara bitişik yapılmış olması hem yer hem de ısı tasarrufunu amaçlıyordu. Öyle ki bu bitişik yapı sistemleri bazı evlerin sokağa bakan kısmına cephe bulma imkânı vermiyordu. Evlerin çıkışını birçok hanenin birlikte kullandığı uzun avlular sağlıyordu.

Önceleri bir hanenin bütün fertleri aynı ocak başını (Tandur evi) kullanır ve evin içindeki küçük bölmeler – varsa şayet – oda olarak evin reisi ve evli oğullarına tahsis edilirdi. Mekân darlığı zamanla ev sakinlerini ana eve bitişik odalar yapmaya zorlamış ve böylece duvar duvara, iç içe geçmis, tek çıkışlı birden çok ailenin oturduğu evler ortaya çıkmıştır.

Buna imkânı olmayan aileler ahırlarda sekü adını verdiğimiz ranzaya benzer düzenekler yaparak ekseri erkek çocuklarına buralarda yatma imkânı sağladılar. Yukarıda ahırı meskene dahilmiş gibi göstermemiz bundandır.

Köyde Bayburt kültürü ve gelenekleri yaşanmaktadır.Folklörü Bar'dır.Köyde Bayburt şivesi olan "Gelirem, gidirem" ağzıyla konuşulur.

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Köylüler diğer bütün civar köyler gibi geçiminin büyük bölümünü tarım ve hayvancılıktan sağlıyordu. Kısa zaman öncesine kadar büyükbaş ve küçükbaş hayvanlar kendi aralarında guruplara ayrılarak köyün merasında otlatılırdı. Ekili arazinin çokluğundan ve de hayvan sayısının yüksek oluşundan çobanlık hayli zor bir işti ve de tecrübe gerektirirdi. Günümüzde ise hem otlak arazisinin genişlemesi hem de hayvan sayısı ve çeşidindeki azalma çobanların işini oldukça rahatlatmışa benziyor.

Yakın zamanlara kadar köyün doğu ve kuzeyinde kalan arazinin de ormanla kaplı olduğunu biliyoruz. Bununla beraber köy halkının temel uğraşısı ormancılık değildi. Eski evlerimizin tavan ve kiriş bağlantılarının uzun ardıç ağaçlarıyla yapılı oluşu; bize ormanın yapı malzemesi olarak kullanıldığını gösteriyor. Ama bu tek başına geniş orman alanının yok olmasını izah edemez. Köylü, ormanı hem ticaret malı olarak değerlendirmek hem de yeni tarım alanları oluşturmak için yok etti. Yakacak olarak Bayburt’a odun satımı köylümüzün geçim meşgalelerinden biriydi.

Köyde tahıl ürünü olarak buğday, hayvan yemi olarak fiy (ya da fig), korunga, arpa ve nadiren çavdar ekimi yapılır. Arazinin engebeli ve susuz oluşu diğer endüstriyel tarım ürünlerinin ekimine fırsat vermez. Ayrıca köyde gelenek bozucu çiftçinin olmayışı da yeni arayış ve weblerin önünü açmamıştır. Meyvecilik ise çok dar çerçevede ve bir bakıma numunelikmiş gibi yapılır. Fakat son yıllarda dikilen meyve ağacı sayı ve çeşidindeki artış, önümüzdeki on yıllarda bu konuda mesafe alınacağını haber veriyor.

Arıcılık aslında başlı başına ayrı bir konu ama, burada bu işin de diğerleri gibi amatörce ve kısmen macerasına (hobi gibi) yapıldığını belirterek geçelim diyoruz. Arazinin tarım ve hayvancılığa çok da elverişli olmayışı köy sakinlerini başka arayışlara itti. Bu arayışlar sonucu yaz ve kış gurbetleri artık köylümüzün en temel kazanç yolu haline geldi. Bu vesileyledir ki köyden çok iyi kalıp ve duvar ustaları çıkmıştır. Yine köyden yetişen tanınmış birçok müteahhit köyden ve civar köylerden topladıkları ustalarla Doğu ve Güneydoğuda başta demiryolları olmak üzere okul, yol ve su işlerinde çalıştılar.

İlk ekim arazileri olarak muhtemelen her ilk ev kendi çevresindeki alanları bahçe olarak kullandı. Yerleşim yazısında değindiğimiz yapılaşma sonrası ise, bu bahçeler ya tamamen yok oldu ya da oldukça küçüldüler.

Köyde, ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi 2007 Mayıs ayı itibarıyla yenilenmiştir. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. 1994 yılında yapılan sağlık evi bir kişilik personeliyle faaliyettedir. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.