Köyün bulunduğu yer Oğuzlar-İskilip Karayolunun en yüksek noktasında Kayıbeli geçidinin (1360) hemen eteğindedir. Etrafı U şeklinde dağlarla çevrili İskilip ovasına bakan delta üzerindedir.

Cumhuriyet kurulduktan sonra Kayı köyüne bağlı Yağcıyeri mahallesi olarak kayıtlara geçmiştir. Nüfus zamanla artarak 90 lı yıllarda köy olacak çoğunluğa ulaşmıştır. 1992 yılında Kayı Köyü'nden ayrılmıştır. Köy ismini ise çevre dağlarda sık bulunan türbelerde yatan alimlerden almıştır. 1994 yılında referanduma giderek İsklip'ten ayrılıp Oğuzlar'a bağlanmıştır. İlk muhtarını 1994 yılı yerel seçimlerinde seçmiştir.

Köyün gelenek, görenekleri Oğuzların Kayı Boyundan gelme Türk gelenek ve göreneklerini devam ettirmektedirler. Düğünlerde ata sporumuz olan güreş yapılmaktadır. Ayrıca bunun yanında komşumuz olan Şeyh Köyü ile birlikte eylül ayı içerisinde Armut Festivali yapılmaktadır. Köyde okuryazarlık olanı % 98 dir. Köye has yemekleri keşkek, İskilip dolması, açma mantı, cevizli erik bestili, çılbır ve dene aşıdır. Armut ve cevizi meşhurdur.

Köyün iklimi, Karadeniz iklimi ve karasal iklim etki alanı içerisindedir. Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Bunun yanında köy halkının büyük bölümünün gelir kaynağı Tuğla fabrikalarıdır.Köyde, ilköğretim 500 m mesafede Paşaçayırı Fatih İ.Ö.O. vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik GSM ve sabit telefon vardır.