Köyün adı ergenc olarak kalmış ve daha sonra ergence olarak teleffuz edilmiştir.
Ergence Köyünü oluşturan halkın yapılan araştırmalara göre Çepni olduğu, Kurtuluş savaşında ve balkan harbinde birçok evladını şehit verdiginden günümüze ulaşmış tarihi veriler ve anlatımlar yoktur. 80 li yıllara kadar 175 hane ve 4500-5000 nufusu bulunan köyün bugün 120 hane ve 1985-1900 nufusu bulunmaktadır. Köylü Sakarya İstanbul vb. büyük illere göç etmiştir. En uzun Muhtarlıkla 18 yıl Mehmet DEMİRAL yapmıştır.(D1920-Ö1979)
Bir rivayete göre Ergence ye ilk yerleşenler İmamoğuları'dır imamlı mahallesi burdan gelmektedir. Daha sonraları Musacoğulları yerleşmiştir. Yaboları-imamolarının bir haneden ayrılma oldukları rivayet edilmektedir.
Diger sülaler: Durmuşlar Çerkezler--- Mamudoları--- Bekiroları--- Ömerler--- Zıvalıoğulları--- Cemekliler--- (OĞUZ ÇEPNİ TÜRKMENLERİ - Oğuz Kağan Destanı'na göre Oğuz Türklerinin 24 boyundan biridir. Bu boyların Üçoklar kolundan (sol kolundan) Oğuz Kağan'ın oğlu Gök Han'ın soyundan geldikleri kabul edilir.)OĞUZ ÇEPNİ TÜRKMENLERİ Aşireti kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.
Köyün geleneksel yemekleri; pancar (lahana) çorbası(ençok sevilen), turşu kavurması, kiraz kavurması, hamsi pilavı,taflan tuzlaması, mısır ekmeği, üzüm pekmezi, çökelek, yoğurt bayramlarda gelenek olan un helvası misafirlere ikram edilir.Giresun merkezine 17 km uzaklıktadır.
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köyde elektrik ve sabit telefon vardır.