İmam Mâlik’in bildirdiğine göre, Hz. Peygamber (asm), sefer niyetiyle ayağını bineğinin özengisine koyduğu zaman şu duâyı okurdu: “Bismillah! Allah’ım! Sen seferde arkadaşım, ailemde vekilîmsin. Allah’ım, yeryüzünü bize hizmet ettir, yolculuğumuzu kolaylaştır. Allah’ım, yolun zorluklarından, üzüntülü bir şekilde eve dönmekten, malımızda ve ailemizde meydana gelebilecek kötülüklerden Sana sığınıyorum.”
Yoculuk Duası Okunuşu
Allâhumme innî e'ûzu bike min va'sâi's-seferi ve kebâeti'l-munqalebi ve'l-havri ba'de'l-cevri ve da'veti'l-mazlûmi ve sûi'l-manzari fi'l-ehli ve'l-mâli!
Yoculuk Duası Anlamı
Allâh'ım! Yolculuğun zorluklarından, üzücü manzaralarla karşılaşmaktan, iyiyken kötü olmaktan, mazlumun bedduâsından ve dönüşte âilemi ve malımı kötü durumda bulmaktan Sana sığınırım! (İbn Mâce, Tahâret, 10)
Hz. Ali’ye (ra), binmesi için bir hayvan getirildi. O, ayağını özengiye koydu ve: “Bismillah” dedi.
Doğrulup hayvanın üzerine oturduğunda da aşağıdaki duayı okudu:
“Subhanellezî sehhara lenâ hazâ ve mâ künnâ lehû mukrinîn. Ve innâ ilâ Rabbinâ le münkali-bûn.” (Zuhrûf Sûresi, 43/13.)
“Bu bineği bizim hizmetimize veren Allah’ı tesbih ederiz. Öyle olmasaydı biz ona güç yetiremezdik. Biz elbette Rabbimize dönmekteyiz.”
Sonra da şöyle duâ etti: Sübhâneke, innî zalemtü nefsî, fa’ğfir lî, innehû lâ yağfîru’z-zünûbe illâ ente./Allah’ım, Seni tenzih ederim, ben kendime haksızlık ettim, beni affet, çünkü Senden başka günahları affedecek yoktur.”
“Allâhümme innâ nes’elüke fî seferinâ hâze’l-bir-ra ve’t-takvâ ve mine’l-ameli mâ terdâ.”
“Allah’ım, bu yolculuğumuzda Senden, hep iyilik üzere olmayı, dînî ölçüler içinde kalmayı nasip etmeni ve Seni hoşnud edecek işler yapmaya muvaffak kılmanı istiyoruz.”