Yavuz, eski ismi Saveriksa, Trabzon ilinin Çarşıbaşı ilçesine bağlı bir mahalledir. Genel olarak Trabzon kültüründen özellikler görülür.

2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı kanun ile 2014 Türkiye yerel seçimlerinin ardından köy yönetiminden mahalle yönetimine geçildi.

Trabzon ilinin 48 km batısında, Çarşıbaşı ilçesinin 16 km güneyindedir.

Mahallede genellikle fındık, mısır, patates ve fasulye yetiştirilir. Ayrıca kara lahana, pazı, bezelye de yetiştirilmektedir. Bunun yanı sıra karayemiş, elma, armut, kiraz, kayısı, dut, siyah ve beyaz üzüm, ceviz, incir, kestane, şeftali, ayva ve erik gibi meyveler de yetiştirilmektedir.

Mahalle, birçok bitki ve ağaç türünü barındırmaktadır. Bu nedenle çok çeşitli ve önemli bir florası mevcuttur.

Mahallenin iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Yani 4 mevsim de yağışlıdır.Kışın kar, ilkbahar ve sonbaharda yoğun olmak üzere diğer mevsimlerde de yağmur yağmaktadır. Yaz aylarında en fazla 20 günde bir yağmur alır. Bu nedenle çok yeşil bir bitki örtüsü mevcut olup çok çeşitli bitkileri barındırmaktadır.

Mahallenin ekonomisi benzer olarak Tarım ve hayvancılığa dayanmakla birlikte mahalle halkı çevre illere ve İstanbul, Ankara gibi illere giderek buralarda çalışmaktadırlar.

Mahallede, ilköğretim okulu vardır. Mahallenin içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı vardır.

Yavuz Köyü’nün hangi yıllarda kurulduğna dair kesin kaynaklara rastlanmamıştır. Ancak köyde canlı Tarih’ diye tanınan Süleyman Kocaman’nın anlattıklarına göre köyün 1050 yıllarında kurulduğu sanılmaktadır.

Sonradan adını Trabzon’da görev yapan Osmanlı Padişahlarından Yavuz Sultan Selim’den alan Yavuz Köyü’nün ilk adının Saveriksa olduğu bilinmektedir. Bu adın ise Rumlar’dan kalma olduğu yine bilinmektedir. Fatih Sultan Mehmet, Trabzon’u fethetmiş ancak bugün Akçakale denilen yerdeki kaleyi uzun süre ele geçirememişti. Fatih, ancak uzun yıllar sonra bu kaleyi düşürebilmiş ve Yavuz Köyü’ne girilebilmiştir. Rumların bu yöreden taşınmaması sebebiyle yörenin Türkleşmesi uzun zaman almıştır. Rumların ise bölgeyi ancak 1800’lü yıllarda terk ettiği söylenmektedir.

Köyün Güneyinde bulunan Gavur İskelesi, yayla yolu üzerinde bir taşa resmedilmiş olan insan figürleri, halk arasında çok önceleri kayık bağlandığı söylenen Kayıktaş, 1990 yılında yaşanan sel felaketinde yıkılan Taş Köprü ve Kaldırım denilen yerdeki taşlara oyulan mağaralar, tarihi kalıntılar olarak bilinmektedir. Gavur iskelesi, denilen yerde, inanışa göre merdiven şeklinde dizili bulunan taşlara çıkanlar büyük bir titreşimle aşağıya doğru düşmektedir. Bugüne kadar hiç kimse Gavur iskelesi’ni tırmanarak ucundaki mağaraya girmeyi başaramamıştır. Köyün batısında bulunan ve bir Şehit mezarı barındırdığı için Şehitlik Tepesi olarak anılan yer de halkın ziyaret ettiği yerlerden biridir. Kurtuluş Savaşı sırasında Şehit düştüğü sanılan bir kişiye ait olan mezar ziyaret yeri olarak kabul edilir.
Yavuz Köyü’ne ilk gelen kabilenin Kalyoncuoğulları olduğu biliniyor. Diğer 24 kabilenin Akçaabat’tan buralara taşındığı söylenmektedir.

1998 teki nüfusu 2228 hane sayısı yaklaşık 600 hane 1980 ile 1990 arasındaki göç oranı 1999’daki depremlerle ters istikamet dönmüş özellikle de ekonomik krizlerden sonra vatandaşlar köylerine geri dönmüşlerdir. Aile planlamasında gün geçtikçe bilinçlenme vardır. Birçok yetişmiş insanı bulunmaktadır. Doktor, hakim, üst rütbeli asker, öğretmen, hemşire, imam, daire müdürü, gazeteci, Yayla şenliklerine Vakfıkebir ve yerli ve yabancı turistler de katılmaktadır. Köyün nüfusu yaklaşık olarak 5 bin kişidir. Bu nüfusun yüzde 20’si yazın köyde diğerleri ise gurbettedir. Bu oranın içinde çok küçük bir kısım da memur, öğretmen vb. devlet dairesinde çalışmaktadır. Bayanlarda okur yazarlık oranı düşüktür. Erkeklerde ise hemen hemen yüzde 98 iken kadınlarda bu oran yüzde 70’e inmektedir. Nüfusun çoğunluğunu kadınlar oluşturmaktadır.

Ayrıca yüzde 30 çocuk, yüzde 30 genç, yüzde 20 yetişkin, yüzde 20’ de yaşlılar oluşturmaktadır. Nüfus artış çevrede en hızlı olan yöredir.